apologetyka.org

W wielu krajach homoseksualizm przedstawiany jest jako coś tak samo normalnego, jak heteroseksualizm. Ma to miejsce również w Polsce. Coraz częściej środowiska homoseksualne domagają się dla siebie większych praw (np. związki partnerskie).

Poniższe informacje mają na celu przedstawienie m.in. badań naukowych i statystyk pokazujących, że spełnianie postulatów ruchów gejowskich jest groźne dla rodziny i społeczeństwa.

Środowiska homoseksualne nie chcą tylko ustanowienia samych związków partnerskich. Jak pokazują przykłady krajów, które uległy ich żądaniom, to dopiero początek ich roszczeń.

„W naszej ocenie cele lobby homoseksualnego na najbliższe lata to:

– dążenie do penalizacji tzw. mowy nienawiści ze względu na orientację seksualną,

– wprowadzenie do szkół tzw. edukacji seksualnej uwzględniającej poglądy ideologów LGBT na kwestię orientacji seksualnej,

– zrównanie związków partnerskich z małżeństwem,

– przyznanie parom homoseksualnym prawa do nieograniczonej adopcji dzieci.

– zaostrzenie walki z ludźmi, środowiskami i instytucjami nie zgadzającymi się z poglądami środowiska LGBT i wyrażającymi publicznie swój sąd w tej sprawie.” 1

Nie od razu domagają się oni tego wszystkiego, ponieważ wiedzą, że to powodowałoby liczne protesty. Ten plan będą realizować powoli. Pierw związki partnerskie, a po jakimś czasie – gdy już społeczeństwo będzie oswojone – małżeństwa i adopcja dzieci dla osób tej samej płci.

# Nie mogą mieć dzieci ani dwie lesbijki, ani dwóch gejów – jest to niemożliwe.

# Akty gejowskie są nienaturalne, ponieważ odbyt powstał tylko do jednego celu.

# Męskie nasienie zostało stworzone po to, aby trafić do odpowiedniego miejsca w ciele kobiety, a nie do zakończenia układu pokarmowego drugiego mężczyzny.

# W związku kobieta i mężczyzna nawzajem się uzupełniają.

Przykłady: kobieta lepiej nadaje się do opieki nad małym dzieckiem, które nosiła w sobie 9 miesięcy; kobieta jako żona i matka dba o tzw. ognisko domowe; mężczyzna jest niezbędny do wychowania dorastających dzieci, ponieważ w tym okresie życia patrzą one przede wszystkim na swojego ojca.

Dwaj mężczyźni, czy dwie kobiety po prostu nie są w stanie stworzyć takiego związku jak mężczyzna i kobieta; dlatego też związki homoseksualne są mniej trwałe (patrz pkt.9).

„Badania naukowe nie wskazują, że ktokolwiek „urodził się gejem”, natomiast sugerują, że homoseksualizm jest rezultatem złożonego wpływu zestawu czynników rozwojowych [m.in. nieprawidłowej struktury rodziny, w której się homoseksualista wychowywał lub/i negatywnych przeżyć seksualnych z dzieciństwa i wynikających z nich zranień.].

Popularne i rozpowszechnione przekonanie, że nauka udowodniła biologiczne lub genetyczne uwarunkowanie homoseksualizmu ma swoje źródło w trzech badaniach opublikowanych we wczesnych latach 90… Późniejsze, bardziej rygorystyczne badania par bliźniąt jednojajowych uniemożliwiły stawianie twierdzeń o genetycznych uwarunkowaniach homoseksualizmu… Jeśli nie było to jasne w latach dziewięćdziesiątych, jest to jasne teraz – nikt nie rodzi się gejem.” 2

Czyli, jak na razie, nie znaleziono genu odpowiedzialnego za powstawanie tychże skłonności, więc nie są one wrodzone.

„Tysiące kobiet i mężczyzn donosi, iż doświadczyli zmiany orientacji z homoseksualnej na heteroseksualną. Badania naukowe potwierdzają, że taka zmiana występuje, czasami spontanicznie, czasami jako skutek interwencji terapeutycznej.” 2

W 1973r Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) wykreśliło homoseksualizm ze spisu chorób, a w konsekwencji uczyniło to także WHO. Aby jakaś choroba została uznana za coś normalnego, to należy przedstawić konkretne badania pokazujące, że rzeczywiście tak jest.

„Naukowcy nie otrzymali rzetelnego raportu podsumowującego badania nad homoseksualizmem. Zamiast tego spotkania naukowców, członków APA były przerywane przez grupy aktywistów gejowskich rzucających emocjonalne oskarżenia – porównujących psychiatrów z nazistami i zarzucających im prześladowania.” 3

Zatem homoseksualizm wykreślono z listy chorób psychicznych, nie na podstawie wyników rzetelnych badań naukowym, ale przez głosowanie naukowców, na których wywierali wielki nacisk aktywiści gejowscy.

„Badania berlińskiego Instytutu im. R. Kocha pokazują, że geje stanowią w Niemczech 60 %, w Kanadzie 70 %, a w Indiach 86% chorych na AIDS. Ponadto aktywni geje 4 razy częściej popadają w depresję, 5 razy częściej w nikotynizm, 6 razy częściej próbują popełnić samobójstwo. Żyją przeciętnie, zależnie od form i intensywności swojej aktywności, o 8-20 lat krócej niż pozostali mężczyźni.” 4

„CDC (Centers for Disease Control & Prevention) ostrzega: „MSM (mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami) są w grupie podwyższonego ryzyka zachorowań na choroby przenoszone drogą płciową, w tym wirusowe zapalenie wątroby typu A i B, HIV/AIDS, syfilis, rzeżączka, grzybica.”” 2

„Lesbijki także są narażone na wyższe ryzyko, wg Gay & Lesbian Medical Association: „U lesbijek (w porównaniu z innymi populacjami kobiet) występuje najwyższa na świecie koncentracja czynników ryzyka zachorowania na raka piersi… Lesbijki wykazują wyższe zagrożenie wieloma rodzajami ginekologicznych odmian raka (…)

Badania potwierdzają, że lesbijki mają wyższą masę ciała niż kobiety heteroseksualne (…) Lesbijki mogą częściej: używać tytoniu i produktów do palenia niż kobiety heteroseksualne, nadużywać alkoholu, uzależniać się od leków (narkotyków)”” 2

„Ponieważ niemal 30% przypadków molestowania seksualnego dzieci jest popełnianych przez homoseksualnych lub biseksualnych mężczyzn, a mniej niż 3% Amerykanów identyfikuje się jako homoseksualiści lub biseksualiści możemy wnioskować, iż prawdopodobieństwo molestowania seksualnego dzieci przez homoseksualistę lub biseksualistę jest około dziesięciokrotnie wyższe niż przez heteroseksualistę.” 2

Oczywiście nie znaczy to, że wszyscy, bądź większość homoseksualistów molestuje dzieci.

„Homoseksualiści rzadziej wchodzą w stałe związki, rzadziej pozostają wierni seksualnie partnerowi (jeśli mają stałego partnera), rzadziej pozostają w długotrwałych związkach, w porównaniu z heteroseksualistami. Doświadczają też wyższego poziomu przemocy domowej niż heteroseksualne pary małżeńskie” 2

„Związki homoseksualistów trwają przeciętnie 1,5 roku i to jeszcze w czasie ich trwania mają oni średnio 12 innych partnerów.” 5

„Ogrom badań naukowych pokazuje, że dla dzieci najlepsze jest gdy wychowują je biologiczna matka i ojciec, zaangażowani w trwały związek małżeński.” 2

Biorąc pod uwagę pkt.7,8 i 9 logicznym jest, że dzieci w rodzinach homoseksualnych muszą się gorzej rozwijać.

# „Homoseksualiści doświadczają znacząco wyższego poziomu zaburzeń psychologicznych i uzależnień niż heteroseksualiści.” „Szczegółowy przegląd badań wykazał, że żadna inna grupa społeczna podobnej wielkości nie doświadcza tak wysokiego poziomu patologii.”
# „Zarówno ze względu na wzorzec zachowań ryzykownych, jak i ze względu na szkodliwość specyficznych aktów seksualnych, homoseksualiści znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka zachorowalności na choroby weneryczne i nie tylko.”
# „Homoseksualiści rzadziej wchodzą w stałe związki, rzadziej pozostają wierni seksualnie partnerowi (jeśli mają stałego partnera), rzadziej pozostają w długotrwałych związkach, w porównaniu z heteroseksualistami. Doświadczają też wyższego poziomu przemocy domowej niż heteroseksualne pary małżeńskie.”
# „Istnieją dowody na to, że proporcja osób molestujących dzieci do niemolestujących jest wyższa wśród homoseksualistów niż wśród heteroseksualistów.”
# „Bezsporna wyższość (jeśli chodzi o rezultaty wobec dzieci) heteroseksualnych małżeństw złożonych z biologicznych matki, ojca i ich dzieci; ograniczone, lecz wiele mówiące badania nad dziećmi wychowywanymi przez pary homoseksualne; nieodłącznie towarzyszące homoseksualnym relacjom zagrożenia zdrowia fizycznego i psychicznego (patrz mit 5 i 6); oraz dysfunkcjonalne zachowania (patrz mit 8 i 10)

Kombinacja wszystkich tych czynników sugeruje, że powinniśmy być wręcz przesadnie ostrożni rozważając celowe umieszczanie dzieci pod opieką homoseksualistów, niezależnie czy w ramach rodziny zastępczej, adopcji czy wykorzystania technologii sztucznego wspomagania rozrodu.” 2

W 2012 roku prof. Mark Regnerus przeprowadził badania „Nowe badania struktury rodziny”. Dzieci wychowane przez pary homoseksualne miały znacznie gorsze wyniki w 25 spośród 45 punktów branych pod uwagę w czasie badań.

# Dzieci par homoseksualnych m.in. o wiele częściej (w porównaniu z tymi mającymi matkę i ojca) mają kłopoty z prawem, częściej palą marihuanę i częściej myślały o samobójstwie w poprzednim roku; jest wśród nich ponad 3 razy więcej bezrobotnych niż wśród tych, które miały rodziny normalne, czyli matkę i ojca; prawie 4 razy więcej wychowanków par homoseksualnych korzysta z pomocy społecznej.

# Kolejna zatrważająca statystyka dotyczy sytuacji, kiedy osoby w pewnym momencie zostały zmuszone do seksu wbrew ich woli. Dotyczy to 31 proc. tych wychowanych przez matkę lesbijkę, 25 proc. przez ojca geja i 8 proc. z pełnych rodzin biologicznych. 6

Te wyniki nie spodobały się homoaktywistom i po ich naciskach, badania zostały dokładnie sprawdzone przez władze uczelni na której Regnerus pracuje. Szybko okazało się, że zostały one prawidłowo przeprowadzone i nie można mieć do nich żadnych zarzutów (link).

Jeżeli w tekście nie było informacji o tym, gdzie i kiedy wykonano konkretne badania, to znajduje się ona w poniższych materiałach.

1 Raport fundacji Mamy i Taty „Przeciw wolności i demokracji – Strategia polityczna lobby LGTB w Polsce i na świecie: cele, narzędzia, konsekwencje” – www.mamaitata.org.pl/raporty/przeciw-wolnosci-i-demokracji

2 Peter Sprigg, „Homoseksualizm10 największych mitów”. Jest to broszura, będąca zbiorem różnych badań i statystyk dotyczących homoseksualizmu. Dostępna jest m.in. nawww.scribd.com/doc/80226293/Homoseksualizm-Fakty-i-Mity

3 „Dlaczego homoseksualizm został wykreślony z listy chorób psychicznych?” – http://www.homoseksualizm.edu.pl/index.php/co-mowi-nauka/34-psychologia/181-dlaczego-homoseksualizm-zosta-wykrelony-z-listy-chorob-psychicznych

4 J. Shea, J. K. Wilson, „Małżeństwo gejowskie i Homoseksualizm. Raport i komentarz medyczny” –www.piotrskarga.pl/ps,383,5,0,1,I,informacje.html

5 Ks. dr hab. Dariusz Oko „Kościół wobec homoideologii” – www.polskasocjologia.pl/donpkwh.doc

6 Mark Regnerus, „Nowe badania struktury rodziny” –www.stowarzyszeniefidesetratio.pl/Presentations0/14-06Regnerus.pdf

 

---