Balet Dawkinsa w ogrodzie teologii. Uwagi krytyczne w sprawie racjonalności głównych twierdzeń dotyczących wymiaru poznawczego twierdzeń o Bogu, zawartych
w książce Richarda Dawkinsa Bóg urojony. Cz. II
Filo–Sofija Nr 25 (2014/2), s. 355-376
ISSN 1642-3267
Marek Pepliński, Uniwersytet Gdański
Artykuł kontynuuje prezentację rezultatów krytycznych dociekań poświęconych
wydobyciu i ocenie epistemologii religii zawartej eksplicite i implicite w książce
Richarda Dawkinsa Bóg urojony. Posługując się wyrażeniem „Dawkinsa episte-
mologia religii”, co jest nieco na wyrost, odnoszę się do zbioru jego twierdzeń,
ocen i rozumowań dotyczących wymiaru teoretycznego religii, zwłaszcza zaś
dotyczących składających się na nią wypowiedzi, w których występują terminy
odnoszące się do Boga. W części I artykułu zidentyfikowałem trzy główne twier-
dzenia tego typu: (1) twierdzenie, że ateiście należy się szacunek; (2) twierdzenie,
że teizm nie posiada uzasadnienia dowodowego (argumentatywnego); (3) twier-
dzenie, że nauki szczegółowe pozwalają rozstrzygnąć problem istnienia Boga na
korzyść ateizmu, co ma dokonać się poprzez odrzucenie T – hipotezy Boga.
https://drive.google.com/file/d/0BwuuniaB1InLdUpsR3ktVEd2dkk/view?usp=sharing
