Nakładem Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej imienia księdza Piotra Skargi (polskiej sekcji globalnej katolickiej organizacji Obrony Tradycji Rodziny i Własności TFP) ukazała się kolejna cenna publikacja profesora Grzegorza Kucharczyka. Tematem przewodnim są zbrodnie ateizmu od XIX do XXI wieku.
http://www.tolle.pl/pozycja/nienawisc-i-pogarda
Na przełomie XI i XII wieku Kościół by nie być instrumentem władzy wywalczył sobie niezależność od władców. Oświecenie odrzucając katolicyzm, odrzuciło ograniczenia samowoli władców, i wprowadziło monarchie absolutną. Oświeceniowi filozofowie zachwycali się despotyzmem władców, podporządkowaniem Kościoła władcom i niszczeniem katolicyzmu.
Celem wyrosłej z oświecenia Rewolucji Francuskiej była całkowita likwidacja katolicyzmu i Kościoła. Wierni katolicyzmowi duchowni i świecy byli brutalnie mordowani przez wadze państwowe (jedną z form masowego mordowania były transporty śmierci podczas których deportowani do Gujany katolicy ginęli na statkach). Rewolucjoniści wymordowali 3000 księży. Władze rewolucyjne wprowadziły w 1793 roku „prawo podejrzanych” przewidujące 24 przestępstw politycznych za które karano śmiercią (w tym za udział w nielegalnych mszach). Władze porewolucyjnej Francji stworzyły schizmatycki Kościół państwowy (na podstawie Konstytucji Cywilnej Kleru duchowni stawali się funkcjonariuszami państwowymi mianowanymi przez państwo). Majątek kościelny upaństwowiono (podobnie jak w XVI wiecznej Anglii majątek ten rozdano nowej oligarchii). Władze zlikwidowały wszystkie zakony, zakazały noszenia sutann. Systematycznie i z premedytacją niszczyli symbole i budynki katolickie. Wprowadzono nowy republikański kalendarz (10 dniowy tydzień). Poprzez laicką antykatolicką edukacje udało się zdemoralizować całe pokolenie.
Napoleon Bonaparte pomimo ograniczenia państwowego terroru chciał by Kościół był instrumentem państwa. W 1798 roku armia francuska pod wodzą Napoleona zlikwidowała Państwo Kościelne i uwięziła papieża (w 1799 Pius VI zmarł w francuskim więzieniu). Bonaparte starał się nie dopuścić do wyboru nowego papieża i chciał zlikwidować państwo kościelne. Kolejny papież Pius VII zawarł w 1801 konkordat z Francją. Pomimo też został uwięziony z rozkazu Napoleona i przesiedział w więzieniu od 1809 do 1814 roku.
Inspiratorami prześladowań Kościoła byli ludzie nazywający się liberałami (ich działania nie miały jednak nic wspólnego z wolnością). Liberałowie przejęcie władzy wykorzystywali do praktykowania antykatolickiego terroru. Liberalny terror usprawiedliwiany był hasłami wolności i postępu (tymi samymi hasłami swoje zbrodnie usprawiedliwiali naziści i komuniści). Liberalna wolność polegała na odbieraniu katolikom wolności, prawa kształcenia i wychowywania dzieci zgodnie z katolicyzmem.
Antykatolickie prześladowania kontynuowane były w Włoszech. Celem było zniszczenie istniejącego od VIII wieku państwa katolickiego. Inspiratorami terroru antykatolickiego byli karbonariusze (ekstremistyczny odłam masonerii). Karbonariusze realizowali swe plany wbrew ludności tubylczej przywiązanej do katolickiej państwowości. W Piemoncie na przełomie 1851-1856 wprowadzono pierwszą serie antykatolickich przepisów. Zlikwidowano zakony, upaństwowiono własność kościoła. Przepisy te wprowadzane były systematycznie na terenie całych Włoch wraz z zajmowaniem przez Piemont kolejnych ziem (proces zjednoczenia zakończył się w 1870 roku). W roku zjednoczenia w całych Włoszech wprowadzono przymusowe cywilne małżeństwa i rozwody, kult wodzów politycznych.
W Niemczech ustawodawstwo antykatolickie wprowadzał Bismarck oraz sojusz liberałów, nacjonalistów i protestantów. Zabroniono duchownym pracy w oświacie, wprowadzono państwowy nadzór nad seminariami, usunięto część zakonów z Niemiec.
Kolejna fala represji antykatolickich we Francji miała miejsce w latach 1876 do 1879. Poprzedziła ją Komuna Paryska podczas której motłoch mordował kapłanów. W 1876 władze we Francji przejęli masoni. Całkowicie zlaicyzowano szkolnictwo, usunięto zakony z Francji, zakazano duchownym pracy w edukacji, zlikwidowano szkoły katolickie, upaństwowiono kościoły i kapliczki by mogły z nich korzystać i inne wyznania (ateiści, masoni i sataniści), obłożono Kościół wysokimi podatkami. Następna fala prześladowań ze strony rządzącej we Francji masonerii miała miejsce w 1905 roku kiedy ponownie podporządkowano Kościół państwu i upaństwowiono mienie kościelne. Antykatolickie prześladowania wzbudzały entuzjazm masonerii i były popierane przez intelektualistów (np. Emila Zole). Dopiero wybuch I wojny światowej złagodził prześladowania katolików we Francji.
W wyniku rozbiorów Polski 10 milionów katolików znajdowało się pod władzą schizmatyckiej Rosji. Katolicy z krótkimi przerwani byli non stop prześladowani. Schizmatyckie władze Rosji szczególnie nienawidziły katolików obrządku wschodniego – unitów. W latach trzydziestych i czterdziestych carat zlikwidował większość katolickich zakonów i wypędził większość biskupów. Ideologie prawosławnej nienawiści zwerbalizował Fiodor Dostojewski, łącząc prawosławie, samodzierżawie, afirmację tożsamości rosyjskiej i anty katolicyzm. Dostojewski w powstaniu styczniowym widział wojnę katolicyzmu z prawosławiem.
Antykatolicki terror masonerii ukazał swoje szkaradne oblicze również i w Ameryce. W 1824 w Meksyku władze przejęła masoneria, Na podstawie przepisów z 1857 i 1859 roku władze upaństwowiły mienie kościelne, zlikwidowały zakony, zawłaszczyły szpitale, cmentarze, działalność charytatywną. Powołano do życia kościół schizmatycki lojalny wobec władzy. W 1861 wybuchło pierwsze powstanie katolickie. W 1915 władze zintensyfikowały prześladowania katolików, masowe mordowanie księży i palenie kościołów. W części prowincji zakazano odprawiania mszy w dni powszednie, pogrzebów katolickich, udzielania sakramentu chorych. Umierający mogli wyspowiadać się tylko w obecności urzędnika. W 1917 roku mowa konstytucja wprowadziła: powszechną laicką edukacje, zakaz istnienia zakonów, zakaz kultu religijnego poza świątyniami, potwierdzała upaństwowienie mienia kościelnego. Kolejni prezydenci (zawsze należący do masonerii) kontynuowali represje. Dodatkowo nieznani sprawcy podkładali bomby pod kościoły. W 1926 roku władze wygnały z Meksyku księży innej narodowości, karały księży drakońskimi karami za nieprzestrzeganie antykatolickich przepisów, kontynuowały tworzenie kościoła schizmatyckiego. Policja mordowała katolików dumnych ze swej wiary. W niektórych prowincjach wprowadzono przymusowe małżeństwa księży. Masoneria z Meksyku, USA i całego świata popierała prześladowania katolików. W końcu 1926 roku wybuchło katolickie powstanie Cristiada, Przez trzy lata ubodzy chłopi walczyli z armią rządową. Powstańcy byli torturowani i mordowali przez żołnierzy. Po powstaniu represje były kontynuowane. W 1934 roku wprowadzono ustawę o „wolnym i socjalistycznym wychowaniu młodzieży” na podstawie której szerzono antykatolicyzm i swobodę seksualną. Dopiero w latach 1990-1993 zniesiono antykatolickie przepisy.
W 1910 w Portugalii upaństwowiono majątki kościelne. Władze usunęły: krzyże z budynków publicznych, kapelanów z wojska. Zakonników i biskupów zmuszono do emigracji. Zakazano ostentacyjnego kultu religijnego np. publicznego odmawiania różańca (Matka Boska w Fatimie nawoływała więc do łamania przepisów).
W 1931 roku lewicowe władze Hiszpanii: wygnały zakonników, upaństwowiły majątek kościelny, zlaicyzowały szkolnictwo. Od chwili przejęcia władzy przez lewicę lewicowe bojówki niszczyły kościoły. W 1932 usunięto katechezy ze szkół i wypędzono jezuitów. W 1933 władze zlikwidowały zakony i podporządkowały Kościół państwu. W 1936 roku kolejne wybory minimalnie wygrał Front Ludowy zdominowany przez komunistów. Celem lewicy była rewolucja bolszewicka w Hiszpanii. Od 1936 roku w ramach lewicowego terroru lewica spaliła setki kościołów i budynków katolickich, wymordowała tysiące kapłanów i działaczy opozycji. Bestialstwo lewicowców dotyczyło też zmarłych, których zwłoki wywlekano z grobów i profanowano. Katolicy byli mordowani nawet za to, że nie chcieli bluźnić Bogu. Od 1936 do 1939 lewicowcy (ściśle współpracujący komuniści, masoni i liberałowie) zamordowali w Hiszpanii 7000 kapłanów w systematycznie zorganizowanej akcji eksterminacji, zniszczyli 22.000 kościołów. Do dziś zbrodnie lewicy są w Hiszpanii tematem tabu.
Kolejna fala antykatolickich prze]śladowań miała miejsce w Niemczech po 1933 roku. Przywódcy nazistów, Hitler i jego towarzysze, byli ateistami i antyklerykałami. Nazistom nie były obce praktyki okultystyczne. Jedyną opozycją wobec nazistów był Kościół katolicki, który od samego początku ich rządów krytykował ideologię narodowego socjalizmu. Od 1935 media znajdujące się pod kontrolą nazistów prowadziły nieustanną kampanie oszczerstw pod adresem Kościoła. W 1936 roku naziści zlikwidowali wszystkie katolickie szkoły, organizacje młodzieżowe, tytuły prasowe i Akcje Katolicką. Młodzież przymusowo wcielono do Hitlerjugend. Już od 1935 roku Pius XI publicznie w swoich przemówieniach potępiał nazizm. W 1937 roku papież opublikował antynazistowską encyklikę „Mit brenennder Sorge”. Podczas II wojny światowej niemieccy narodowi socjaliści wymordowali 2000 polskich kapłanów i ponad 200 zakonnic.
Współcześnie sojusznik USA i główny sponsor propagowania islamu na całym świecie Arabia Saudyjska odbiera chrześcijanom wszelkie swobody religijne (nie mogą nawet nosić krzyżyków czy się modlić). Nad prześladowaniami religijnymi chrześcijan czuwa policja religijna. W Wielkiej Brytanii chrześcijanie zwalniani są z pracy za posiadanie krzyżyków, sądy skazują za krytykę islamu (nie jest to zresztą nic nowego, już w XVII purytanie Cromwella zakazywali hucznych obchodów Bożego narodzenia, szopek i krucyfiksów). W USA w 1963 roku Sad Najwyższy zakazał modlitwy w szkołach. A Liberałowie z Amerykańskiej Unii Swobód Obywatelskich chcą zakazu ekspozycji szopek. Jak dotychczas w USA można zgodnie z „klauzulą renifera” wystawiać szopki o ile zawierają świeckie elementy. Zgodnie z polityczną poprawnością z artykułów związanych z świętami Bożego Narodzenia usunięto przymiotnik „christmas”. Z szkół usunięto kolędy i jasełka. Obecny prezydent USA Barack Obama wspiera homoseksualną agresje i aborcje.
To tylko fragmentaryczne opisy odwiecznej wojny prowadzonej przez ateistów opisanej przez prof. Kucharczyka.
